ماهی کوچک یک تنگ بلورم...

 

 

ماهی کوچک یک تُنگِ بلورم، چندی است؛

بر لب طاقچه از رودِ تو دور افتادم

تازه دریای تو را یافته بودم اما؛

لحظه ای غفلت و ...ناگاه به تور افتادم

بعد از آن قسمت من تُنگ و نفَس تَنگی شد

پشت یک شیشه، نه! دیوار قطور افتادم

تند و بی وقفه فقط دور خودم می گشتم

وقتی از تور در این تُنگ بلور افتادم

روز و شب بغض شدم، اشک شدم، باریدم

وقتی از گوشه ی چشمت به مُرور افتادم

چشم را بستم و در عالم رویا دیدم؛

از لب طاقچه در چشمه ی نور افتادم

لحظه ای بعد که بیدار شدم فهمیدم؛

باز در کنجِ همان تُنگِ نمور افتادم

فاطمه دبیری