تبش بالا رفته بود
نا امید شد قنداقه را گذاشت گوشه ی اتاق و خودش هم گزیه کرد
کنیزش گفت : " اجازه بده برم خانه حسن بن علی
کمک مان می کند مطمئنم "
حکیمه خاتون در را که باز کرد ماجرا را که شنید گفت:
" سرمه ای را که دیشب به چشمان مهدی کشیدم بیاورید "
آوردند
برد کشید پای چشم نوزاد
صبح نشده تبش قطع شد
سرمه هیچ ، گردی از نعلینت را بده تا سرمه چشمم کنم تا شفا بگیرم
سخت به تو محتاجم
بابت تاخیر در مطلب نیمه شعبان معذرت می خوام اول از خو آقا بعدم از همه دوستان
ای غم، سلام آتشین من به تو، درود قلبی من به تو، جان من فدای تو.
تو ای غم بیا و همدم همیشگی من باش. بیا که مصاحبت تو برای من کافی است. بیا که می‌سوزم، بیا که بغض حلقومم را می‌فشرد، بیا که اشک تقدیمت کنم، بیا که قلب خود را در پایت می‌افکنم.
ای غم، بیا که دلم گرفته، روحم پژمرده، قلبم شکسته و کاسه صبرم لبریز شده، بیا و گره‌های مرا بگشا، بیا و از جهان آزادم کن، بیا که به وجودت سخت محتاجم.
ای غم، در دوران زندگی‌ام بیشتر از هر کس مصاحبم بوده‌ای، بیشتر از هر کس با تو سخن گفته‌ام و تو بیش از هر کس به من پاسخ مثبت داده‌ای. اکنون بیا که می‌‌خواهم تو را برای همیشه بر قلب خود بفشرم و در آغوشت فرو روم، بیا که دوستی بهتر از تو سراغ ندارم، بیا که تو مرا می‌خواهی و من تو را می‌طلبم، بیا که کشتی مواج تو در دریای دل من جا دارد، بیا که دل من همچون آسمان به ابدیت و بی‌‌‌‌نهایت اتصال دارد و تو می‌توانی به آزادی در آن پرواز کنی.
۱۸ اکتبر ۱۹۶۰
بزرگی را پرسیدند زندگی چند بخش است
گفت : دو بخش
کودکی و پیری
پرسیدند پس جوانی چه شد؟
گفت : جوانی فدای حسین
پ . ن : جوانی که هیچ هستی ام از آن اوست هدیه ای از او را فدایش کنم کاری نکرده ام
سلام
به بهانه سالروز درگذشت دکتر علی شریعتی لازم دیدم این مصاحبه رو بذارم
البته توصیه ام به طرفدارای پر و پا قرص و مخالف همچنینی اینست که حتما بخوانند
ضمنا هیچ گونه پز روشنفکری در کار نیست.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، در پنجمین سال درگذشت دکتر علی شریعتی، در مصاحبه با روزنامه کیهان به بررسی آرا و اندیشه‌های شریعتی و ابعاد شخصیتی وی پرداختند. این مصاحبه در ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ انجام شده است.
* با توجه به اینکه شما با دکتر شریعتی سابقه صمیمیت دوستی داشتید و با او از نزدیک آشنا بودید، آیا تمایل دارید درمورد چهره و شخصیت او با ما مصاحبه کنید؟
ـ بله من حرفی ندارم که درباره شخصیت شریعتی و معرفی شخصی از جوانب این انسانی که برای مدت‌های مدیدی مرکز و محور گفت‌وگوها و قال‌وقیل‌های زیادی بوده، آشنایی‌های خودم را تا حدودی که در این فرصت می‌گنجد، بیان کنم.
به نظر من شریعتی به‌خلاف آنچه که همگان تصور می‌کنند، چهره‌ای همچنان مظلوم است و این به‌دلیل طرفداران و مخالفان اوست؛ یعنی از شگفتی‌های زمان و شاید از شگفتی‌های شریعتی این است که هم طرفداران و هم مخالفانش نوعی هم‌دستی با هم کرده‌اند تا این انسان دردمند و پرشور را ناشناخته نگهدارند و این ظلمی به اوست.
مخالفان او به اشتباهات دکتر شریعتی تمسّک می‌کنند و این موجب می‌شود که نقاط مثبتی که در او بود را نبینند. بی‌گمان شریعتی اشتباهاتی داشت و من هرگز ادعا نمی‌کنم که این اشتباهات کوچک بود؛ اما ادعا می‌کنم که در کنار آنچه ما اشتباهات شریعتی می‌توانیم نام گذاریم، چهره شریعتی از برجستگی‌ها و زیبایی‌هایی هم برخوردار بود. پس ظلم است اگر به خاطر اشتباهات او برجستگی‌هایش را نبینیم.
وقت شمارش آرا
مسئول صندوق می خواند
تا بقیه ثبت کنند
روحانی
قالیباف
قالیباف
جلیلی
روحانی
رضایی
ولایتی
روحانی
قالیباف
جلیلی
مهدی فاطمه
رای باطل است
روحانی
روحانی
جلیلی
رضایی
ولایتی
غرضی
......................................
رای باطل است
آرزوی کوه‌ها یک سجده‌ی طولانی‌اش
آرزوی آسمان یک بوسه بر پیشانی‌اش
دست‌هایش شاخه‌ی طوباست، مشغول دعاست
ماه و خورشید و فلک در سایه ی نورانی‌اش
تا که شد یک شب عروس خانه ی آل عبا
شهربانوی جهان شد مادر ایرانی‌اش
می وزد از منبرش فریادهای یاحسین
شام‌ها ویرانه‌ی هر خطبه‌ی توفانی‌اش
در کلامش ضربت شمشیر حق حیدر است
عبدودها کشته از شور حماسی خوانی‌اش
اوست فرزند منا و مکه فرزند صفا
چشمه‌ها می‌جوشد از هر واژه‌ی قرآنی‌اش
اعظم سعادتمند
