جا خالی او...

 بعضی روزها بعد نماز جمعه میرفتم بهشت ثامن برای عرض ارادت و توسلی به شهدا

همین طور که قدم می زدم  چشمم به عکسی خورد و مطلبی که نوشته بود 

اگر روزی من مردم چشمهایم را باز بگذارید تا بدانند کور کورانه نمرده ام 

دستهایم را از تابوت بیرون بگذارید تا بدانند که چیزی با خود نمی برم 

پاهایم را روی زمین بکشید تا بدانند از اینکه از این دنیا می روم خوشحالم و به پای خود می روم

و وقتی مرا به خاک سپردید یک قالب یخ بر سر مزارم بگذارید

 تا به جای مادر مرحومم بر مزارم بگرید.

پی نوشت :

دو پست اخیر به بهانه تکریم مادران شهدا بود

 جای بعضی مادران شهدا هم خالی بود خیلی